آرامبخش پدر

پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم، مادرش را در وجود دختر گرامیش می‌جست. فاطمه علیهاالسلام یادگار خدیجه علیهاالسلام بود و می‌توان گفت: خلاصه‌ی وجود آن دو بود. اکنون نه خدیجه علیهاالسلام را داشت و نه آمنه را. آمنه را در دوره‌ی خردسالی که هنوز نیازمند محبتش بود از دست داده و خدیجه علیهاالسلام نیز از دنیا رفته بود.
پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم غم فقدان آن دو را با داشتن فاطمه علیهاالسلام از یاد می‌برد. هر گاه فاطمه علیهاالسلام را می‌دید، گویی آن دو زنده‌اند. دختر نیز لحظه‌ای از یاد پدر غافل نبود و در هر کاری رضایت او را می‌جست تا جایی که پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم بارها فرمود: رضایت فاطمه علیهاالسلام، رضایت من است و رضایت من، رضایت خداست، این بدان معناست که فاطمه علیهاالسلام هیچ‌گاه کاری نمی‌کرد که موجب ناخشنودی پدر شود.[1]
تنها فاطمه علیهاالسلام از محبت پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم برخوردار نبود، بلکه امیرالمؤمنین علیه‌السلام نیز برخوردار از آن بود. روزی امیرالمؤمنین علیه‌السلام که میان فاطمه علیهاالسلام و پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم نشسته بود عرض کرد:
یا رسول‌الله صلی الله علیه و آله و سلم! کدام یک از ما را بیشتر دوست می‌دارید؟
ایشان در جواب فرمودند: فاطمه علیهاالسلام نزد من محبوب‌تر است و تو نزد من عزیزتر. [2] .
از این حدیث، می‌توان دریافت که پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم امیرالمؤمنین و فاطمه علیهاالسلام را به یک اندازه دوست می‌داشت و هر دو در نظر پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم گرامی و ارجمند و برخوردار از عزت و احترام فوق‌العاده بودند.
در این صورت غاصبان حقوق این دو گوهر گرانمایه چگونه می‌توانند در روز رستاخیز جواب خداوند متعال را باز پس داده و از عذاب الهی در امان بمانند.

منبع:

[1] (معصوم سوم، ص 14).

[2] ناسخ التواریخ، جلد چهارم از کتاب دوم، ص 256.