امام حسين (علیه السلام) فرمود:«اگر مهدي آل محمد (صلی الله علیه و آله و سلم) قيام كند، مردم او را نشناسند، زيرا او به سوي آنان مي‌آيد، در حالي كه جواني رشيد است و از بزرگ ترين آزمون ها اين است كه صاحب مردم امام زمان (علیه السلام)، جوان ظهور مي‌كند، در حالي كه آنان مي‌پندارند، او پيرمردي كهن سال است »از احمد بن محمد بن احمد بن طلحه خراساني از علي بن حسين از اسماعيل بن مهران از عمرو بن ايان از عمرو بن ثمر از جابر از ابي جعفر (علیه السلام) مثل اين حديث روايت شده است و در تفسير آيه (اقترب الساعه صاحب تفسير از احمد بن ادريس و از ابي عبدا… از ابن نويد از حسين بن احمد سنقري از يونس بن حسين و از ابي عبدا… (علیه السلام) در قول خداي تعالي (مدهامتان روايت كرده كه آن حضرت (علیه السلام ) فرمود كه در مابين مكه و مدينه نخلستان‌ها به هم متصل مي‌شوند، يعني در وقت ظهور. (يريدون ليطفئوا نورالله بافواههم و الله مُتّم‌ُ نوره ؛ اراده مي‌كنند كه با دهان‌هاي خود نور خدا را خاموش نمايند و حال آن كه خدا نور خود را تمام كننده است .صاحب تفسير گويد: خدا با قائم اتمام نور خواهد نمود. او را بر همه مذاهب و اديان غالب مي‌كند. در آن وقت كسي غير از خدا عبادت نمي‌شود.

اين است معناي حديث كه زمين را پر از عدل مي‌كند؛ چنان كه پراز ظلم و جور كرده است (و اُخري تحبّونها نصرمن الله و فتح قريب را به فتح قائم تاويل كرده (حتي اذا رأوا ما يوعدون ؛ وقتي كه قائم (عجل الله تعالی) و امير المؤمنين (علیه السلام) را كه به ايشان وعده مي‌شود، مي‌بينند.(فسيعلمون من اضعف ناصراً واقل عددا)؛ پس به زودي مي‌داند كه كيست ضعيف تر و كمتر از حيث ياور و ناصر».(انهم يكيدون كيدا و اكيد كيدا فمهّل الكافرين أمهلهم رويدا)؛ به درستي كه ايشان حيله مي‌كنند، حيله كردني و من حيله مي‌كنم حيله كردني و ايشان را ـ يا محمد ـ اندكي مهلت بده صاحب تفسير گفته كه هر آيينه قائم مبعوث مي‌شود و انتقام از ظالمان بني اميه و قريش مي‌گيرد. صاحب تفسير از احمد بن ادريس از محمد بن عبدالجبار از ابن ابي عمير از حماد بن عثمان از محمد بن مسلم روايت كرده كه مي‌گويد: از ابي جعفر(علیه السلام) پرسيدم از قول‌خدا (والليل اذا يغشي) آن حضرت فرمود: مراد اميرالمومنين (علیه السلام) است كه در دولت باطل ظلمت‌ِ نفس ستم به او احاطه نمود و نور ديده‌اش را خاموش كرد و مامور گرديد كه صبر نمايد، گفتم (والنهار اذا تجلّي فرمود: نهار عبارت از قائم است زماني كه قيام كرد، بر دولت باطل غالب مي‌شود.

خداي تعالي در قرآن براي خلق مثل‌ها آورده و با آنها با پيغمبر خود خطاب نموده غير از او كسي آنها را نمي‌داند: (قل ارايتم ان اصبح ماءكم غوراً فمن ياتيكم بماء معين صاحب تفسير گويد: اگر خود امام شما غايب شود، پس چه كسي براي شما امامي مي‌آورد كه مانند او باشد.شيخ صدوق در كتاب «ثواب الاعمال از ابن وليد از صفا از عباد بن سليمان از محمد بن سليمان و او از پدرش روايت كرده به ابي عبدالله (علیه السلام) گفتم (هل أتيك حديث الغاشيه فرمود: مراد قائم (علیه السلام) است ظالمان را با شمشير احاطه مي‌كند. راوي مي‌گويد كه گفتم (وجوه يومئذ خاشعه آن حضرت فرمود: به قائم (عجل الله تعالی) خضوع مي‌كنند و طاقت ابا و امتناع ندارند، گفتم (عامله فرمود: عمل به غير از ظهور قائم ايمان به اونياورد، هر چند كه به ساير ائمه ايمان آورده باشد.

ايمان آوردنش به قائم (عجل الله تعالی) در وقت ظهور سودي نخواهد داشت كمال الدين از ابن متوكل از محمد عطار از ابن عيسي از عمربن عبدالعزيز از جماعتي از اصحاب ما، ايشان از داود رقي از ابي عبدالله (علیه السلام) در خصوص قول خداي تعالي (الذين يؤمنون بالغيب روايت كرده آن حضرت فرمود: ايمان به غيب اعتقاد به قيام قائم است و در كتاب «الامام الحجه ابن الحسن العسكري (علیه السلام) از حضرت امام باقر از پدرش امام علي بن الحسين از پدرش امام حسين رسيده : «آن گاه كه ائمه معصومين درگير و گرفتار جور مخالفان قرآن و خلفاي جابر شدند، مردي از ما به حق قيام كند و 313 نفر از مردان جانباز و ياران مخلص او را ياري دهند، با تأييد الهي و پرچم پيغمبر به جانب مدينه روان مي‌گردد، از ميان بيداء كه مي‌گذرد، مي‌گويد: اين جا همان مكاني است كه خداوندِ قوي (حنيف عذابش را بر زمين فرو مي‌بارد».

امام حسين (علیه السلام) فرمود: «خدا قائم ما آل محمد (صلی الله علیه و آله و سلم) را آشكار مي‌كند، تا ازستمكاران انتقام بگيرد؛ عرض شد: اي فرزند رسول خدا قائم شما كيست فرمود: نهمين فرزند از فرزندان پسرم محمد بن علي (علیه السلام)، او حجه بن الحسن بن علي بن محمد بن علي بن موسي بن جعفر بن محمد بن علي فرزندم مي‌باشد و او همان كسي است كه زماني طولاني غايب مي‌شود. سپس ظهور مي‌كند و زمين را پر از عدل و داد مي‌سازد، به همان سان كه از ظلم وجور پر شده است .

منبع:

امام زمان (عج) از زبان امام حسين (ع)

نويسنده : واحد تحقيقات موسسه فرهنگي تبيان ناشر : موسسه فرهنگي تبيان

سوره انسان در مدینه نازل شده است و دارای 31 آیه می باشد.

سوره انسان
سوره انسان در مدینه نازل شده است و دارای 31 آیه می باشد.برای این سوره نام‌های متعددی است که مشهورترین آنها «ا نسان» ، «دهر» و  «هل اتی» است که هرکدام از آنها از یکی از کلمات ابتدای سوره گرفته شده‌است.
محتوای این سوره به پنج موضوع تقسیم می شود :

آفرینش انسان از نطفه و سپس هدایت و آزادی اراده او

سخن از پاداش ابرار و نیکان  که شان نزول خاصی درمورد اهل بیت دارد

دلائل استحقاق این پاداش‌ها

اهمیت قرآن، و طریق اجرای احکام آن

حاکمیت مشیت الهی (در عین مختار بودن انسان)

چرا سوره «انسان» در وصف اهل بیت(علیهم السلام) نازل شده است؟
- سوره انسان هفتاد و ششمین سوره قرآن کریم است که در جزء 29 قرار دارد، این سوره نامهای دیگری نیز دارد که مشهورترین آنها«دهر» و «هل اتی» است. نزول این سوره در حقیقت نمادی از شکوه انسان را به نمایش می گذارد و به اعتقاد راسخ تمامی علما و مفسران شیعه و بیشتر علما و مفسران اهل سنت سوره هل اتی ـ یا همان سوره‏ مبارکه انسان ـ در شأن علی(علیه السلام) و اهل بیت پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) نازل شده است. انفاق، ایثار، سخاوت و جود امیرالمؤمنین علی(علیه السلام) و اهل بیت پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم) زبانزد خاص و عام و حتی دشمنان آن بزرگواران است و برخی آیات قرآن کریم مانند آیه‏ ولایت(آیه 55 سوره مائده) و نیز سوره مبارکه‏ انسان ـ گواه انفاق، ایثار، جود و سخاوت علی بن ابیطالب (علیه السلام) و خانواده بزرگوار ایشان است.

شأن نزول این سوره ارزشمند چه بود و چرا در «هل اتی» اهل بیت عصمت و طهارت(علیه السلام) مخاطب قرار گرفتند؟
- در اقوال صریح تاریخ اسلام ذکر شده که امام حسن و امام حسین ـ علیهما السلام ـ در کودکی بیمار شدند. رسول خدا(صلی الله علیه و آله و سلم) همراه دو نفر از اصحاب خویش از آنها عیادت کردند. یکی از اصحاب به حضرت علی(علیه السلام) عرض کرد: چه خوب بود برای شفای دو فرزندت نذری برای خدا می‏ کردید، در این شرایط مولای متقیان فرمودند:” نذر می‌کنم اگر خوب شدند سه روز را روزه بگیرم، حضرت فاطمه(سلام الله علیها) نیز چنین فرمودند و جالب اینکه حسنین(علیهمالسلام) نیز فرمودند: ما نیز سه روز روزه می گیریم. فضه- کنیز آنان- نیز همین نذر را کرد.” مدتی گذشت دو سید و سرور جوانان بهشت شفا یافتند و همه به نذر خود وفا کردند و روزه گرفتند، اما برای افطار چیزی در خانه نبود، لذا علی(علیه السلام) مقداری پول تهیه کردند و آرد خریدند تا همسرشان حضرت زهرای مرضیه(سلام الله علیها) نان تهیه کنند. علی (علیه السلام) نماز مغرب را با پیامبر خدا ادا کردند و به منزل آمدند. سفره را پهن کردند و هر پنج نفر سر سفره نشستند. هنگامی که امیرالمومنین علی(علیه السلام) اولین تکه را برداشت، مسکینی در خانه را زد و گفت:” السلام علیکم یا اهل بیت محمد(صلی الله علیه وآله و سلم)! من مسلمان مسکینی هستم. از آنچه می‌خورید به من بخورانید. خداوند از نعمت‌های بهشت به شما بدهد!” همه اهل خانه هر پنج قرص نان را به مسکین دادند، شب را گرسنه خوابیدند و چیزی جز آب نخوردند.

فردای آن روز را نیز روزه گرفتند. فاطمه(سلام الله علیها) یک سوم دیگر از آرد را نان تهیه کردند و پس از نماز مغرب، همین که سر سفره نشستند، یتیمی به در خانه آمد و گفت:” السلام علیکم یا اهل بیت محمد(صلی الله علیه و آله و سلم)! من یتیمی مسلمان هستم. از آنچه می‌خورید به من نیز بدهید. خداوند شما را از نعمت های بهشتی اطعام کند.” همه اهل خانه، باز هم آن شب را گرسنه سپری کردند و چیزی جز آب نخوردند. فردای آن روز نیز همین اتفاق تکرار شد و این بار اسیری از مشرکان به در خانه آمد و گفت:” السلام علیکم یا اهل بیت محمد! ما را اسیر می کنید و به بند می کشید، اما به ما غذا نمی‌دهید؟” آن شب نیز همه نانهای خود را به اسیر دادند و با آب افطار کردند و گرسنه خوابیدند. فردای آن روز رسول خدا(صلی الله علیه و آله و سلم) دو نور دیده خودشان امام حسن و امام حسین(علیهمالسلام) را دیدند که از شدت گرسنگی می لرزیدند. پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم) با دیدن آنان فرمودند: «ای اباالحسن! حالت شما مرا سخت ناراحت می‏کند. نزد دخترم فاطمه برویم.» نزد فاطمه(سلام الله علیها) رفتند و دیدند ایشان در محراب خود، از گرسنگی دچار ضعف شدیدی شده و چشمانش گود افتاده است. پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم) دخترشان را در آغوش گرفتند و فرمودند: «به خدا پناه می‌برم. شما سه روز است که گرسنه‌اید!» در این هنگام جبرئیل نازل شد و گفت: «ای محمد! آنچه را خداوند برای تو در باره اهل بیت مهیا ساخته است، بگیر. پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم)فرمود: چیست؟ : «هل اتی علی الانسان حینٌ من الدّهر» تا آنجا که می فرماید: «لا نرید منکم جزاءً و لا شکوراً».

سوره «انسان» ما را برای رسیدن به راه رستگاری به چه نکاتی رهنمون می‌کند؟
-این سوره به پنج نکته ارزشمند برای رسیدن انسان به تعالی روحی و رستگاری ابدی اشاره دارد، آفرینش انسان، خلقت او از نطفه و سپس هدایت و آزادی اراده او، جایی هم سخن از پاداش ابرار و نیکان در دنیا و آخرت به میان آورده که شأن نزول آن درمورد اهل بیت(علیهم السلام) است. در ادامه به دلایل استحقاق این پاداشها و حاکمیت مشیت الهی در عین دارای اختیار بودن انسان تاکید دارد. بنابراین توجه ویژه به این نکات ارزشمند ما را به سرمنزل حقیقی الهی شدن رهنمون می‌سازد، همان مسیری که خانواده مطهر مولای متقیان(علیه السلام) با سخاوت و انفاق عاشقانه در راه خدا طی کردند و امروز به عنوان الگو برای ما به یادگار مانده است.

برای تبیین ارزشهای فکری، اعتقادی و سیره زندگی حضرت علی(علیه السلام) و حضرت زهرا(سلام الله علیها) به عنوان دو زوج الهی و آسمانی، چه نکاتی را باید مورد توجه قرار دهیم؟
- به نکته مهم و ارزشمندی اشاره کردید، زیرا در زندگی مشترک حضرت زهرا(سلام الله علیها) و امیرالمومنین علی(علیه السلام) شاهد دورنمایی کامل از زندگی توأم با مودت، رحمت و آرامش روحانی هستیم. آرامشی که هیچ بویی از ریا و خودنمایی ندارد و جز رضای خدا در این زندگی نگاه دیگری دیده نمی‌شود. زندگی این دو بزرگوار الگوی ویژه برای همه ماست تا در مسیر پر تلاطم زندگی از آن بهره بگیریم و خانواده خود را بر مدار خداشناسی و دوستی اهل بیت(علیهم السلام) استوار کنیم. اخلاق محوری، مهمترین رکن زندگی این دو گوهر آسمانی است، ما هم اگر به این الگوی زیبا توجه کنیم بی گمان زندگی متعالی خواهیم داشت

منبع:

Gasam.ir

 لغت مباهله : در اصل از ماده بهل بروزن أهل به معناي رها كردن و قيد و بند را از چيزي برداشتن را گويند. ابتهال در دعاء بمعناي تضرع و واگذاري كار به خداست.
و گاهي بمعناي «هلاكت و لعن و دوري از خدا» گرفته‌اند نيز بخاطر اين است كه رها و واگذار كردن بنده را به حال خود، اين نتايج را به دنبال مي‌آورد اين بود معناي مباهله از نظر ريشه لغت.
و از نظر مفهوم متداول كه درآيه مباهله گرفته شده، به معني نفرين كردن دو نفر به يكديگر است به اين ترتيب افرادي كه باهم گفتگو در باره يك مسئله مهم مذهبي كه دارند در يك جا جمع شده، به درگاه خداوند تضرع كنند و از او بخواهند كه دروغگو را رسوا سازد و مجازات كند .

ارزش روائي واقعه»
 روايت مباهله از روايات مورد قبول فريقين (سني و شيعه) است تقريباً مورد اتفاق هر دو طرف مي‌باشد.
فخر رازي در تفسير خود پس از نقل دو روايت مباهله و كساء به صورتيكه زمخشري در در كشّاف نوشته است مي‌گويد:
بدانكه اين روايت ميان اهل تفسير وحديث مانند حديثهاي اتفاق يافته بر صحت آن است.
نيشابوري نيز بعداز نقل روايت مباهله وكساء بعد از آيه ويطهركم تطهيراً مي‌گويد:
اين روايت (از نظر سند) مانند رواياتي است كه بر صحت آن اتفاق داشته باشند.
قاضي نوراللّه شوشتري قدس سره در جلد سوم كتاب (احقاق الحق) طبع جديد ص 46 مي‌گويد مفسران در اين مسئله اتفاق نظر دارند كه أبنائنا در آيه مباهله اشاره به حس وحسين و نسائنا اشاره به فاطمه و أنفسنا اشاره به علي عليه السلام است.
سپس در پاورقي كتاب مزبور نام در حدود شصت نفر از بزرگان اهل سنت را آورده است كه آنها تصريح كرده‌اند آيه مباهله در باره اهل بيت نازل شد.

مشروح جریان مباهله
بعداز آنكه رسول خدا و سيّد كاينات مكّه معظّمة را فتح نمود و همه عربها مطيع ومنقاد آنحضرت شده و در زير پرچم لا إله الّااللّه قرار گرفتند؛ نامه‌هاي فراوان به رؤساء و بزرگان عالم مخصوصاً كسري ايران و قيصر روم روانه كرد و همه آنهارا به اسلام دعوت كرده و ادامه دادند در صورت عدم تسليم باذلّت و خواري جزية دهند و يا اين كه آماده جنگ شوند.
چون اين خبر به نصاراي نجران و كساني كه دراطراف آنها بودند از بني المدان و فرزندان حارث بن كعب و كساني كه با ايشان بودند با اختلاف مذاهبشان از اروسية، سالوسية، اصحاب دين الملك، مارونية، عبّاد و نسطورية، رسيد همگي با آن كثرت جمعيّت؛ به وحشت افتاده رعب و ترس بر آنهامستولي شد بطوري كه خواب راحت و آرامش زندگي را از دست دادند، در اين بيم وهراس بودند كه ناگهان فرستادگان رسول خدا بنام 1- عتبة بن غزوان 2- عبداللّه بن أبي اميّة 3- هدير بن عبداللّه تيمي 4- صهيب بن سنان نمري، بانامه آنحضرت به نجران وارد شدند.
درآن نامه مانند ديگر نامه‌ها آنها را به اسلام دعوت كرده بود اگر مسلمان شوند برادران ديني ما هستند و اگر تكبّر كرده سر پيچي نمايند، بايد باذلّت و خواري آماده پرداخت جزيه شوند در غير اين صورت جنگ را پذيرا باشند در نامه اين آية نوشته شده بود: قل يا أهل الكتاب تعالوا إلي كلمة سواء بيننا وبينكم أن لانعبد الّااللّه و لا نشرك به شيئاً ولا نتّخذ بعضنا بعضاً أرباباً من دون اللّه فان تولّوا فقولوا شهدو بأنّا مسلمون.
بگو اي اهل كتاب! بياييد به سوي سخني كه ميان ما و شما يكسان است؛ كه جز خداي يگانه را نه پرستيم و چيزي را همتاي او قرار ندهيم؛ و بعضي از ما، بعض ديگر را- غير از خداي يگانه- به خدايي نپذيرد؛ هر گاه (از اين دعوت) سرباز زنند، بگوييد: گواه باشيد كه ما مسلمانيم.
همه مي دانند پيامبر تا كسي را به اسلام دعوت نمي كرد و حجّت را بر او تمام نمي نمود، با او نمي جنگيد.
نامه به آنها تحويل گرديد با خواندن نامه نفرت شديد توأم با رعب و وحشت وجود آنان را فرا گرفت بلا فاصله در كليساي بزرگ گرد آمده، فرشهاي گرانبها انداخته و ديوارها را با حرير و ديبا زينت دادند؛ صليب بزرگ راكه از طلاي ناب ساخته شده بود و با جواهرات پر قيمت تزئين داده بودند، كه پادشاه روم به آنها هديه كرده بود، بپا داشتند.
اولاد حارث بن كعب كه از زمانهاي قديم به جنگاوري وشجاعت در ميان عرب شهرت تام داشتند، براي مشاوره و رايزني حاضر شدند تانظرهاي خود را بيان دارند؛ اين خبر كه بگوش قبايل مذحج، عكّ، حمير و أنمار و اشخاص نزديك، نسبي و سببي ايشان از قوم سبا رسيد؛ به خاطر تعصّبي كه داشتند، با دماغهاي باد كرده و متكبّرانه، در آن كليسا حضور بهمرساندن، حتّي بعضي از آنها كه قبلًا اسلام را پذيرفته بودند همگي از اسلام بر گشته، به صف أقوام خود پيوستند رأي عمومي آنها بر اين قرار گرفت كه به مدينة هجوم برده و جنگ نمايند.
يك نفر از قبيله بني بكر بن وائل بنام أبوحارثة (أبو حامد) حصين بن علقمة دانشمند بزرگ و استاد همه آنها و يكصد وبيست سال عمر كرده و از غايت پيري ابروهايش برروي ديده هايش ريخته بود، باعصابه خود ابروهايش را بالا زده برعصاي خود تكيه زد كه خطبه بخواند، كسي كه از علوم پيغمبران بهره مند و به پيغمبر اسلام، ايمان آورده بود و ايمان خود را پنهان مي كرد گفت
«أبو حارثة أسقف أعظم» آهسته! اي فرزندان عبدالمدان! عافيت و سعادت دو نعمت پنهان است كه در صلح به دست مي آيد و دوام پيدا مي‌كند نه در جنگ (و خون ريزي) با آرامش تصميم بگيريد مانند مورچگان از پي يكديگر نرويد؛ مبادا باشتاب و تندي اقدامي بكنيد كه عاقبت خوبي نه خواهد داشت؛ قسم به خدا آنچه كه نكرده ايد عاقبت مي توانيد انجام دهيد امّا كاري كه كرده ايد ديگر نمي توانيد برگردانيد نجات در تحقيق و (تفحّص) و تفكر و آرامش است، چه بسيار خود داري از حمله كردن و بسيار سكوت، از سخن گفتن بهتر است؛ (اين نصيحت هارا كرد و ساكت شد)

ادامه »

روايت شده است كه ظهور حضرت مهدي (عجل الله تعالی) با حوادث كربلا رابطه خاصي پيدا كرده كه از آن جمله است

1 ـ در تمام ايام مربوط به حضرت ولي عصر (عجل الله تعالی) زيارت امام حسين (علیه السلام) وارد شده است چون شب نيمه شعبان و شب قدر؛2 ـ آغاز قيام جهاني حضرت مهدي (عجل الله تعالی) طبق روايات فراواني در روز عاشورا خواهد بود؛3 ـ در بيشتر احاديث كه از وجود مقدس رسول اكرم (صلی الله علیه و آله و سلم) در خصوص آن مصلح جهاني وارد شده به وسيله امام حسين (علیه السلام) به عناويني چون (از تبار پسرم حسين (علیه السلام))، (از نسل اين پسرم ، (نهمين فرزند پسرم حسين معرفي شده است

4 ـ سفر تاريخي امام (علیه السلام) كه از مكه معظمه به مقصد كوفه آغاز شد و به مقصد نرسيد، توسط فرزند رشيدش تكميل مي‌شود و پايتخت حكومت جهاني آن حضرت شهر كوفه خواهد بود؛5 ـ وجود مقدس ولي ا… اعظم طبق روايات همواره به ياد جد بزرگوارش امام‌حسين (علیه السلام) هر صبح و شام اشك مي‌ريزد.

از جمله عبادت‌هاي بسيار مهم و با فضيلت در شب نيمه شعبان زيارت حضرت سيدالشهدا (علیه السلام) است و البته در اين جا اين سؤال پيش مي‌آيد كه ولادت حضرت مهدي (عجل الله تعالی) چه ارتباطي با زيارت امام حسين (علیه السلام) دارد كه در شب تولد امام زمان (عجل الله تعالی) زيارت حضرت اباعبدالله حسين (علیه السلام) مستحب است ممكن است گفته شود:

چون امام‌حسين (علیه السلام) جد بزرگوار آن حضرت است با اين زيارت ولادت فرزندش را به ايشان تبريك‌مي‌گوييم ولي اين سخن از جهاتي نمي‌تواند درست باشد، زيرا كه در اين صورت زيارت حضرت امام حسن عسكري (علیه السلام) مناسب‌تر بود، چرا كه آن حضرت پدر بلا واسطه و امام‌حسين (علیه السلام) پدر با واسطه امام زمان (عجل الله تعالی) است و اگر گفته شود امام حسين (علیه السلام) چون پدربزرگ است زيارتش زيارت بقيه ائمه معصومين (علیهم السلام) مانند امام حسن عسكري (علیه السلام) نيزهست در اين صورت گوييم زيارت حضرت اميرالمؤمنين (علیه السلام) و يا زيارت رسول الله (صلی الله علیه وآله و سلم)) مناسب‌تر خواهد بود.

زيرا آن دو بزرگوار پدر ائمه‌اند، پس با اين مقدمات بايد گفت حقيقت مهم‌تر از اينها است زيارت امام حسين (علیه السلام) در اين شب حاكي از رابطه مخصوص و پيوند آسماني قيام كربلا و نهضت امام حسين (علیه السلام) با حضرت مهدي (عجل الله تعالی) است زيرا در اين قيام مقدس آسماني رهبر و پيشواي نهضت حسين بن علي (علیه السلام) بر خاك و خون كشيده مي‌شود و در اين جهاد مقدس اصحاب و ياران سلحشور و با وفايش به لقاء ا… مي‌پيوندند و

همه مي‌دانيم كه انتقام خون مقتول بر عهده وصي و فرزند مقتول است خداوند مي‌فرمايد: (و من قتل مظلوما جعلنا لوليه سلطانا)؛ كسي كه مظلوم كشته شد و به دست ستمگران و مردم جفا پيشه از پاي درآمد، براي ولّي‌ِ او سلطنت و قدرت قرار داديم .لذا ولي‌ّ دم‌ِ امام حسين (علیه السلام) حضرت مهدي (عجل الله تعالی) است و امر انتقام و خون خواهي به دست آن حضرت مي‌باشد.

منبع:

امام زمان (عج) از زبان امام حسين (ع)
 

مشخصات كتاب
نويسنده : واحد تحقيقات موسسه فرهنگي تبيان
ناشر : موسسه فرهنگي تبيان

به نام او كه مظهر عشق و شهادت را در زمين آفريد و ما را با نام حسين (علیه السلام) عاشق گرداند. حسيني كه در سرزمين كرب و بلا مردانگي خود را به صحنه نمايش گذاشته و فرزند شش ماهه خود را قرباني راه سپيد خوش بختي كرد.حسيني كه با آوردن نامش چشم‌ها به دريا و دل‌ها به آتشفشان‌ها مبدل مي‌شود.حسيني كه ما را با درس‌هايش به اين زندگي و دنيا آشنا كرد و به ما آموخت تنها هدفمان در دنيا قرب عندالله باشد. حسيني كه خود عاشق بود، اما همه را شيفته خود كرد و چه زيبا شباهتي است بين قيام امام حسين (علیه السلام) و مهدي موعود (عجل الله) آن منتقم خون حسين (علیه السلام).

با بررسي احاديثي كه از زبان امام حسين (علیه السلام) در مورد اباصالح (علیه السلام) روايت‌شده است در مي‌يابيم كه در سايه تحقيق و غوطه ور شدن در سخنان و روايات ائمه اطهار (علیهم السلام ) خصوصاً سيدالشهدا (علیه السلام)، مي‌توان هر چه بيشتر به حد اعلايي از شناخت محبت و عشق به ايشان دست يافت چرا كه روح لطيف انسان هر چه بيشتر تحت تاثير و تأديب پرتو انوار الهي ـ كه همان قرآن و عترت است ـ قرار گيرد، زودتر و بهتر مي‌توان به سعادت دنيا و آخرت و كام يابي بزرگ ـ كه همان قرب الهي است ـ دست پيدا كرد.

ويژگي‌هاي امام صالح (عجل الله تعالی ) از ديدگاه امام حسين (علیه السلام)
روزي از محضر امام حسين (علیه السلام) پرسيدند: آيا حضرت مهدي (علیه السلام ) متولد شده است فرمود: «لا، ول و ادركته لخدمته ايام حياتي نه هنوز متولد نشده است من زماني كه او را درك كنم همه عمر به خدمت او كمر مي‌بندم .در كمال الدين از امام حسين (علیه السلام) روايت شده «ما دوازده امام داريم اول آنها اميرمؤمنان علي بن ابيطالب (علیه السلام) و آخرين آنها نهمين فرزند من است او امامي است كه به حق قيام مي‌نمايد و خداوند زمين را پس از آن كه با «كفر و بي ديني اهلش مرده باشد،به وسيله او زنده مي‌كند و هم با وي دين حق اسلام را بر همه اديان غالب مي‌گرداند، هر چند مشركان نخواهند.

او غيبتي دارد كه در آن مردم بسياري از دين بر مي‌گردند و گروهي ديگر، بر دين‌ِ حق‌ِ اسلام ثابت مي‌مانند؛ برخي از «روي سرزنش به آنها مي‌گويند: اگر راست مي‌گوييد موقع‌ِ ظهور امام زمان (علیه السلام) شما چه وقت است !»«ان الصابر في غيبتة علي الاذي و التكذيب بمنزلة المجاهد بالسيف بين يدي رسول الله(ص)؛ آگاه باشيد آنان كه در غيبت ولي‌ّ با تحمل‌ّ رنج‌ها و تكذيب بي دينان بر عقيده خود ثابت مي‌مانند، مثل كساني‌اند كه با شمشير در ركاب رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) جهاد كردند.»

از پيشگاه امام حسين (علیه السلام) سوال كردند: آيا شما صاحب اين امر هستيد؟فرمود: «لا لكن صاحب الامر الطريد الشديد، الموتور بابيه المكني بعمة ، يَضَع ُسيفه علي عاتقة ثمانية اشهر؛ نه من نيستم بلكه صاحب اين امر كسي است كه از ميان مردم كناره‌گيري مي‌كند، به سرزمين‌هاي دور دست مي‌رود و خون پدرش بر زمين مي‌ماند و از عمويش پنهان مي‌شود.

آن گاه شمشير بر مي‌دارد و هشت ماه تمام شمشير بر زمين نگذارد».هم چنين در جاي ديگر روايت است «قائم هذه الامه التاسع من ولدي صاحب الامر، و هو الذي يقسم ميراثه و هو حي قائم اين امت نهمين فرزند من است كه او صاحب اين امر، و ميراثش تقسيم مي‌شود، درحالي كه او زنده است .

منبع:

نويسنده : واحد تحقيقات موسسه فرهنگي تبيان
ناشر : موسسه فرهنگي تبيان