پاي درس استاد

پندهاى آموزنده و حكيمانه استاد علامه حسن زاده آملى

ادب با خدا ادب با خدا، عبارت است از: اقتداى به آداب الهى و پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم و اهل بيت پاكش ؛ كه همان عمل به طاعت خداوند عزوجل است و نيز حمد و سپاس او در شدت و گشايش و صبر بر بلا. از اين رو، ايوب عليه السلام خطاب به خدايش گفت : رب انى منى الضر و انت اءرحم الراحمين  حضرت ايوب در اين دعا ادب را از دو جهت نگاه داشته است ؛ اول اين كه نگفته است خدايا! تو مرا به بلا انداخته اى ، بلكه مى گويد: مرا بيمار و سختى رسيده است . و ديگر اين كه نگفته است : بر من رحم نما! بلكه خود را در معرض رحمتش قرار داده و گفته است : تو از همه مهربانان عالم برترى . او چنين گويد، تا مرتبه صبر را حفظ نمايد.