سيماي گناه1

و اگر در پيش كسى غيبت مؤمنى را بكنند و او برادر مؤمنش را يارى نكند مسلم نسبت بخدا و رسولش خيانت كرده.

و پيامبر صلي الله عليه وآله وسلم فرمود: هر گاه از تو به برادر مؤمنت نفعى نميرسد

پس زيانى به او مرسان هر گاه او را شادمان نمى‏ كنى غمگين و افسرده خاطرش مكن

هر گاه او را ستايش نمى ‏كنى نكوهش هم مكن.

و نيز فرمودند: بغض و حسد نورزيد بعضى از شما بعض ديگر را غيبت نكند بندگان خدا با يك ديگر برادر باشيد.

و نيز فرمودند: زينهار! از غيبت بپرهيزيد زيرا كه غيبت بدتر از زناست.

زيرا كه مرد زنا مي كند و بعد توبه مى ‏نمايد خداوند هم توبه‏ اش را قبول مى‏ كند

ولى صاحب غيبت آمرزيده نمي شود مگر اينكه آن كسى را كه غيبت او را كرده از او راضى شود

و حضرت رسول  صلي الله عليه وآله وسلم فرمودند: در شب معراج بر گروهى گذشتم كه رويشان را با ناخنها مي كندند

از جبرئيل پرسيدم كه اينان چكاره ‏اند؟ گفت: ايشان كسانى هستند كه غيبت مردم را مي كردند.

صفحات: 1· 2· 3· 4