درنگ16

چنین افرادی رستگار خواهند بود. این فضل و نعمتی از طرف خداست که او دانا و حکیم است».[5]و نیز فرمود: «و آنان کسانی که به طرفشان مهاجرت می کنند را دوست دارند».[6]همچنین فرمود: «اگر خداوند را دوست می دارید او گناهان شما را می آمرزد و خدا آمرزنده و مهربان است».[7] تعبیر به «هَلِ الدِّینُ إِلَّا الْحُبُ؟» و یا «آیا دین جز دوستی است؟» در بسیاری از منابع شیعه[8] و اهل سنت[9]وجود دارد. البته باید توجه داشت؛ اسلامی که ایمان و دین را دوستی و دشمنی می داند حب و بغضی است که محور آن خدا و برای خدا باشد، در واقع این نوع پیوند است که در تعالیم دینی ارزشمند است.[10] و در غیر این صورت که حب و بعض نسبت به خداوند یا به جهت خداوند نباشد؛ نه تنها دینداری نیست، بلکه حتی در برخی اوقات موجب بی دینی نیز می گردد. بنابراین، حبّ و بغض برای خدا اساس دین است که آدمی باید آن را تحصیل کند و آن را در زندگی خود نشان دهد.

صفحات: 1· 2· 3· 4· 5· 6· 7· 8