وقایع روز پنجم ربیع الاول: وفات جناب سكينه دختر حضرت امام حسين عليه‌السلام
۱- وفات جناب سكينه دختر حضرت امام حسين عليه‌السلام در سال ۱۱۷ قمری
سكينه با ضمّ سين و فتح كاف دختر امام حسين عليه‌السلام و والده ماجده اش رباب دختر امرءالقيس است سكينه زنى بزرگوار و عاقله و فصيحه و بليغه و از علم و ادب و شعر حظّ وافر داشت . بعد از وفاتش به احترام آن خاتون خالدبن عبدالملك حاكم مدينه پيغام داد جنازه را حركت ندهند تا من بيايم . از شب تا صبح جنازه به تأخير افتاد و در اطراف آن جنازه عطر و عودها سوزانيدند .
بعضى نوشته اند که : در مدينه مدفون است و بعضى در مصر دانند و بعضى در مكه.
اين مخدره به عبدالله بن الحسن پسر عمويش كه در كربلا شهيد شده معقوده بود كه قبل از زفاف عبدالله به شهادت رسيد .
نوشته اند که : بعدا مصعب بن زبير بن عوام آن مخدره را تزويج نمود و بعد از آن عبدالله بن عثمان بن عفّان . نامش آمنه يا امينه بود كه مادرش رباب او را سكينه ملقب ساخت . ناگفته نماند كه حضرت سيد الشهداء به اين خاتون علاقه بيشتر داشت و در كربلا به سن نسوان بود.موقع وداع امام حسين اشك به صورت سكينه جارى شد . به امام عرض كرد : استسلمت للموت پدر جان مهياى مرگ شده اى ؟ فرمود : كيف لا يستسلم للموت من لا ناصر له و لا معين چگونه مهياى مرگ نشود كسى كه يار و معينى ندارد ؟ آن مخدّره به شدّت گريست. در منتخب طر يحى آمده است كه : حضرت او را به سينه خود چسبانيد و اشك آنرا پاك مى كرد و با سوز دل مى فرمود:
سيطول بعدى يا سُكينة فاعلمى منكالبكاءاذالحمامدهانى لا تحرقى قلبى بدمعك حسرة مادام منّى الرّوح فى جُثمانى
بدان اى سكينه بعدازمن زياد خواهدشد گريه تو زماني كه مرگ مرا دريافت
با اشك حسرت قلب مرا نسوزان مادامي كه روح در بدن من است
منبع:
کتاب حوادث الایام، سید مهدی مرعشی نجفی
اذان صبح: 
طلوع آفتاب: 
اذان ظهر: 
غروب آفتاب: 
اذان مغرب: 
نیمه شب شرعی: 
