گریستن اهلبیت علیهم السلام بر امام حسین علیه السلام
یکی از مهمترین نکات در زندگانی اهلبیت«علیهم السلام»، اهتمام به زنده نگه داشتن عاشورا و یاد و خاطره امام حسین«علیه السلام» بود. در این راستا سوگواری و تکریم رخداد عاشورا به گونههای مختلف مورد توجه آنان قرار داشت. گریستن بر آن حضرت، از نکات مهمی است که هم در روایات و هم در رفتار خاندان پیامبر «صلی الله علیه و آله و سلم» در دوران مختلف دیده میشود.
یکی از مهمترین نکات در زندگانی اهلبیت«علیهم السلام»، اهتمام به زنده نگه داشتن عاشورا و یاد و خاطره امام حسین«علیه السلام» بود. در این راستا سوگواری و تکریم رخداد عاشورا به گونههای مختلف مورد توجه آنان قرار داشت. گریستن بر آن حضرت، از نکات مهمی است که هم در روایات و هم در رفتار خاندان پیامبر «صلی الله علیه و آله و سلم» در دوران مختلف دیده میشود. اگر گریستن به عنوان نماد برتر و اعلای اندوه بر مصیبتها، بر امر مقدسی همچون سوگواری اهلبیت«علیهم السلام» باشد؛ ارزش بسیاری دارد و در سوگ امام حسین«علیه السلام»، دارای فواید و آثار بسیاری در دنیا و آخرت است که در سخنان اهلبیت«علیهم السلام» به آن تصریح شده و خاندان پیامبر«علیهم السلام» نیز به آن عمل کردهاند و بر مصیبت آن حضرت گریستند. نوشتار پیشرو با اشاره به فضیلت، فایده و اثر گریه کردن بر امام حسین«علیه السلام»، سیره اهلبیت«علیهم السلام» در گریستن بر آن حضرت را بررسی و تبیین میکند. تأکید بر این نکته لازم است که گریه بر امام حسین«علیه السلام» همواره برای زنده نگهداشتن یاد و نام امام بوده است. در واقع یکی از مهمترین راهکارهای زنده نگهداشتن یاد سیدالشهداء«علیه السلام»، گریه بر آن حضرت است که این مهم به خوبی در سیره اهلبیت«علیهم السلام» ترسیم و اجرا شده است.
اهمیت و فضیلت گریه بر امام حسین«علیه السلام»
اگر چه فضایل بسیاری برای گریه بر امام حسین«علیه السلام» در روایات نقل شده از پیامبر«صلی الله علیه و آله و سلم»، امیرالمؤمنین«علیه السلام» و حضرت زهرا«سلام الله علیها» و امام حسن«علیه السلام» بیان شده است، اما تمرکز این نوشتار بر روایات و روش امامان معصومی است که پس از رخداد عاشورا زیستهاند.
امام سجاد«علیه السلام» که خود از بازماندگان رخداد عاشوراست، ضمن گریستن مداوم در سوگ شهدای عاشورا درباره فضیلت اشک ریختن بر سیدالشهداء«علیه السلام» فرموده است: «هر کس برای کشته شدن امام حسین«علیه السلام» اشک بریزد، خداوند برای او اتاقهایی در بهشت در نظر خواهد گرفت». مشابه این روایت از امام باقر«علیه السلام» نیز گزارش شده است. امام صادق«علیه السلام» نیز ثواب اشک ریختن بر امام حسین«علیه السلام» را ـ حتی اگر بسیار اندک باشد ـ بر عهده خداوندی دانسته است که در پاداش دادن جز به بهشت راضی نخواهد شد. امام رضا«علیه السلام» نیز گریه بر امام حسین«علیه السلام» را موجب ریخته شدن گناهان بزرگ معرفی کرده و فرموده است: «فَعَلَى مِثْلِ الْحُسَيْنِ فَلْيَبْكِ الْبَاكُونَ فَإِنَّ الْبُكَاءَ عَلَيْهِ يَحُطُّ الذُّنُوبَ الْعِظَام».
