میلاد حضرت امام موسی کاظم (علیه السلام)

از دانستني‌هاي امام در مورد خداشناسي
تمام مسلمانان به خداپرستي اعتقاد دارند و آن را به روشني و صافي از سوي پيامبر (صلی الله علیه وآله وسلم ) يگانه‌پرستان و دعوت كننده‌ي به سوي خداپرستي، محمد صلي الله عليه و آله و سلم دريافت كرده‌اند و اين باور را از كتاب خداوند كه داراي بيان آشكار است، بدون اين كه سفسطه‌اي داشته باشد يا داراي پيچيدگي باشد، درك كرده‌اند. مسلمانان اين عقيده و آنچه در آن مربوط است را از باور به پيامبر و وحي و جهان آخرت و بهشت و دوزخ و صفات خداوند منزه به دست آورده‌اند و پيوند او را با اعمال بندگان و تكليف شدگان و مخلوقات و رزق آنان و جهان خلقت غير آن درك مي‌كنند، كه اين يك درك قرآني است و از رسول خدا صلي الله عليه و آله و سلم دريافت شده است. و با گذشت روزگار دانش‌هاي فلسفي و منطقي وارد عرصه شد و بحث‌هاي علمي نشو و نما گرفت و نظرات و گروه‌هاي كلامي و اعتقادي در خصوص صفات مخصوص خداوند پاك و منزه و اعمال بندگان و حالات جهان آخرت و شرح مسائل اعتقادي فراوان شد.

لذا برخي از آنها جسم بودن را به خداوند پاك و منزه نسبت داده‌اند، و عده‌اي ديگر گفته‌اند در عالم جبر است، و برخي گفته‌اند در عالم تفويض و اختيار مطلق انسان حاكم است، و گروهي عذاب قبر را انكار كرده‌اند، و ديگران معاد جسماني را منكر شده‌اند، و عده‌اي ديگر بحث صوفي‌گري و گوشه‌نشيني و كناره‌گيري از دنيا را مطرح كرده‌اند و امامان اهل‌بيت عليهم‌السلام و شاگردان ايشان درصدد برآمدند كه با اين انحرافات و كليه امواج گمراه كننده مبارزه كنند، به ويژه امام باقر و امام صادق و امام كاظم و امام رضا عليهم‌السلام كه در برابر آنها ايستادگي كردند و با دليل و شاهد و روش علمي كامل آنها را رد كردند.

و زماني كه نزد امام موسي عليه‌السلام عنوان مي‌شد كه گروهي گمان كرده‌اند كه خداوند بلند مرتبه، به آسمان دنيا فرود مي‌آيد، ايشان مي‌فرمود: همانا خداوند فرود نمي‌آيد و محتاج به اين كار نيست زيرا نظرگاه او در نزديك نيست و محتاج به چيزي نيست، بلكه تمام اشيا به او محتاج و نيازمند هستند و او صاحب رحمت و فضل است، خداوندي جز او نيست، امام كلام توصيف كنندگان كه گويند خداوند فرود مي‌آيد: خداوند بلند مرتبه و والاتر است از اين حرف، والايي بسيار او مشهود است. اين كلام را كه مي‌گويد كه نقصان يا زيادي را به حق تعالي نسبت مي‌دهد و اين كه هر حركت كننده‌اي محتاج به چيزي است كه او را حركت دهد و يا به واسطه‌ي او حركت نمايد.

پس كسي كه به خداوند چنين گماني را برده حتماً هلاك شده است. پس توصيف خداوند از اين كه او را بر مرز و حدي نگه داريد بپرهيزيد، و اين كه او را محدود به كمي يا زيادي يا حركت دادن يا حركت يافتن، زائل شدن و طلب فرود آمدن يا برخاستن و يا نشستن كنيد دوري نمائيد زيرا خداوند بلند مرتبه از خصلت‌ها و خصوصيات نيكويي كه براي او وصف مي‌كنند و خيال پردازان انديشه مي‌كنند والاتر است.

منبع:

زندگاني حضرت امام موسي‌كاظم عليه‌السلام/ نويسندگان جمعي از علماي لبنان؛ ترجمه حميدرضا كفاش