شفاعت قرآن
شفاعت قرآن
امام صادق عليه السلام فرمود:اِنَّ الدَّواوينَ يَومَ القيِامَةِ ثَلاثَةٌ: ديوانٌ فيهِ النِّعَمُ وَ ديوانٌ فيهِ الحَسَناتُ وَ ديوانٌ فيهِ السَّيِّئاتٌ ….
هر انسانى روز قيامت سه پرونده دارد .در يكى از پرونده ها نعمات و مواهب الهى كه به انسان در طول زندگى داده شده ،ثبت و ضبط است و در پرونده دوم اعمال نيك وى ،و در پرونده سوم اعمال بدى كه از او صادر شده است .
پرونده نعمتها را با پرونده نيكيها مقايسه مى كنند و اعمال نيك انسان در مقابل اينهمه نعمتهاى بى پايان الهى ناچيز است . پس نعمتها همه خوبيهاى انسان را فرا مى گيرد، و پرونده اعمال زشت انسان باقى مى ماند.
هنگامى كه او را براى حسابرسى فرا مى خوانند در حالى كه پرونده اى سنگين از گناه و معصيت به دست دارد، قرآن به بهترين صورت پيشاپيش او ظاهر مى شود و مى گويد: پروردگارا من قرآن هستم و اين بنده مؤ من تو است كه خودش را براى تلاوت من به زحمت انداخت و شبش را به خواندن قرآن سپرى كرد، در حالى كه از شدت خستگى و خواب چشمانش بسته مى شد.
پس از او راضى باش و او را راضى كن ، چنانكه مرا راضى نمود. آنگاه خداى عزيز جبار او را مورد عنايت قرار مى دهد و رحمت و رضوان خود را شامل حال او مى گرداند. سپس به او گفته مى شود:
هذِه الجَنَّةُ مُباحَةٌ لَكَ فَاءقرَاء وَاصعَد فَاءِذا قَرَاءَ آيَةً صَعَدَ دَرَجَةً
اين بهشت براى تو مباح شد .پس بخوان و بالا برو. آنگاه عبد عاصى به شفاعت قرآن مورد لطف قرار گيرد و هر آيه اى كه تلاوت مى كند يك درجه بالا مى رود. همچنين روايت شده است :
ما مِن شَفيعٍ اَفضَلُ مَنزِلَةً عِندَ اللهِ يَومَ القِيامَةِ مِنَ القُرآنِ
هيچ شفاعت كننده اى از حيث قرب و منزلت نزد خدا در روز قيامت از قرآن برتر نيست .
كشكول شيخ بهايي
اذان صبح: 
طلوع آفتاب: 
اذان ظهر: 
غروب آفتاب: 
اذان مغرب: 
نیمه شب شرعی: 
