تلنگر13

در حالي كه انسانها براي عبادت آفريده شده اند. ترك نماز و نياش، موجب ترك لذت بخش ترين حالات انسان است.

جوامع، ملتها، اقوام، نژادها و از اول تاريخ تا حال و با نيايش، عبادت و مناجات پويا و زنده مانده اند.

(هر چند در روش و كردار و گفتار دچار انحراف هم شده اند).

در هيچ زماني، انسان بي نياز از عبادت و پرستش خداوند نبوده و نخواهد بود;

اما اين عبادت بايد با برنامه و روش خاصي صورت گيرد.

و گرنه هيچ بهره و نتيجه اي، نصيب شخص نيايشگر نخواهد شد.

خداوند ميفرمايد: ((ان الصلاه كانت علي الموئمنين كتابا موقوتا; 

البته نماز بر مومنان به طور حتم فرض و واجب شده است)).عنكبوت، آيه 44

وجوب نماز يكي از ضروريات دين مقدس اسلام و فريضه اي بزرگ و وظيفه اي سنگين در اين آيين پاك است.

خواندن نماز، شرط قبولي ساير اعمال و عبادتها است:

الصلاه عمود الدين ان قبلت، قبل ماسواها و ان ردت رد ما سواها;

نماز پايه دين است، اگر مورد قبول واقع شد، ساير عبادتها هم قبول ميشود، ولي اگر پذيرفته نشد،

ساير اعمال نيز پذيرفته نخواهد شد.بحار الانوار، ج 10، ص 394

ترك نماز و يا سبك شمردن آن، آثار و نتايج شوم فراواني دارد;

حضرت رسول صلي الله عليه و آله وسلم در اين باره ميفرمايند:

هر كس نماز را سبك بشمارد، دچار پانزده بلا ميشود شش بلا در دنيا

و سه بلا در هنگام مرگ و سه بلا در قبر و سه بلا و عقوبت هنگامي كه از قبر بيرون ميآيد:

اما آنچه در دنيا به آن دچار ميشود:

اول، خداوند بركت را از عمر او برمي دارد;

دوم، خداوند بركت را از روزي اش بر ميدارد;

سوم، چهره ي خوبان از او گرفته ميشود;

چهارم، كار نيك وي ديگر پاداش نخواهد داشت;

پنجم، دعايش به اجابت نميرسد;

ششم، از دعاي خوبان بهره اي نخواهد داشت.

اما آنچه در هنگام مرگ به آن دچار ميشود:

اول، آن كه با ذلت و خواري ميميرد;

دوم، گرسنه از دنيا ميرود;

سوم، تشنه ميميرد… .

اما آنچه در قبر گريبانش را ميگيرد:

اول، آن كه خداوند ملكي را در قبر وي ميگمارد، تا او را شكنجه كند;

دوم، قبر وي تنگ خواهد گرفت.

سوم، درون قبر وي تاريك خواهد بود.

اما آنچه در قيامت هنگام برخاستن از قبر به آن دچار ميشود:

اول، آن كه خداوند فرشته اي بر او ميگمارد تا وي را با صورت بر زمين بكشد، در حالي كه مردم او را نظاره ميكنند;

دوم، با وي محاسبه ي سختي خواهد داشت;

سوم، هرگز خداوند به وي نظر رحمت نمي افكند و تطهيرش نميكند و عذاب دردناك و سختي در انتظار او است.))

(مستدرك الوسائل، ج 1،ص171 ؤ 172)

در روايت ديگري آمده است: عبيد بن زراره ميگويد: از امام صادق(عليه السلام

 پرسيدم: گناهان كبيره كدام اند؟

آن حضرت فرمود: گناهان كبيره در نوشتار علي بن ابي طاب (عليه السلام) هفت چيز است:

كفر به خداوند، كشتن انسان، عاق پدر و مادر شدن، ربا گرفتن، خوردن مال يتيم به ناحق،

فرار از جهاد و تعرب بعد از هجرت. عبيد ميگويد: از امام پرسيدم:

يك درهم از مال يتيم خوردن، بزرگتر است يا ترك نماز؟

حضرت فرمود: ترك نماز. عرض كردم: شما ترك نماز را از گناهان كبيره به حساب نياورديد.

حضرت فرمود: اولين گناه كبيره چه بود؟

عرض كردم: كفر به خداوند. فرمود: شكي نيست كه تارك نماز كافر است. (وسائل الشيعه، ج 11، ص254)

صفحات: 1· 2